اتم یا گروهی از اتم‏ ها که حاوی یک یا چند الکترون جفت نشده باشد را رادیکال آزاد می نامند که اغلب مولکولی بسیار واکنش پذیر و ناپایدار است. دو نوع از این مولکول ها یا رادیکال ها اغلب به عنوان گونه های اکسیژن فعال و گونه های نیتروژن فعال طبقه‌بندی می شوند. تثبیت این رادیکال‏ها نیازمند اهدای الکترون از پروتئین ها، لیپیدها و DNA است که اغلب منجر به تخریب و آسیب به این مولکول ها می شود. با توجه به پتانسیل آسیب سلولی گزارش‌های اولیه نشان می‌دهد تمرینات بدنی باعث افزایش تولید گونه‌های اکسیژن فعال (ROS) می‌شود که مناطق خاصی را مد نظر ندارند اما برخی از تحقیقات نشان می دهد عضله اسکلتی منقبض شده منبع اصلی تولید ROS‏ها هستند. عضلات در حال انقباض، اکسید نیتریک (NO)، مولکول اصلی گونه‌های نیتروژن فعال را نیز تولید می‌کنند، بسیاری از مقالات مروری، سهم ماهیچه‌های اسکلتی برای تولید هر دو گونه ROS و نیتروژن فعال را تایید کرده‌اند. فراوان‌ترین رادیکال‌های آزاد بیولوژیکی زمانی تشکیل می‌شوند که اکسیژن یا نیتروژن به طور ناقص کاهش یابد، که منجر به تولید سوپراکسید (•O2) و NO می‌گردد، فرآیندهایی که در ادامه این فصل با جزئیات بیشتر توضیح داده خواهد شد.

پشگفتار/7

مکانیسم‏های آسیب اکسیداتیو و تأثیر آنها بر انقباضات عضلانی/9

کاتچین‏های چای سبز و عملکرد ورزشی/183

اثر کنسانتره‌های ترکیبی میوه و سبزیجات بر تعادل ردوکس و سیستم ایمنی ورزشکاران/279

نشانگرهای زیستی برای تعیین اثربخشی بیولوژیکی/395