هر موجود زنده ای برای بقا، تداوم حیات و حفظ سامت، پیوسته نیاز به دریافت غذا، انرژی و مواد مغذی لازم جهت انجام فعالیت های روزمره خود دارد و این نیاز اساسی در تمام موجودات زنده، از جمله انسان وجود دارد اما ارزش غذا تنها به تأمین نیاز های معیشتی و زیستی افراد محدود نمی شود و تنها یک فاکتور فیزیولوژیکی نیست؛ بلکه با روابط اجتماعی، فرهنگی و سیاسی پیچیده ای همراه است. چنان که زیمل نیز به درستی اشاره کرده که «مشارکتی بودن نفس غذاخوردن، این تجربه اساساً بیولوژیک و ضرورتاً عمومی را تا سطح تعاملات اجتماعی ارتقاء بخشیده و به دلیل اهمیت فرافردی، در برخی برهه های تاریخی آن را دارای ارزش اجتماعی بنیادین ساخته است.
اهمیت غذا و تغذیه برای انسان به قدری است که خداوند حکیم نیز در ای جای جای قرآن به اهمیت آن اشاره کرده است و احادیث مختلفی نیز درباره آن از ائمه و معصومین )ع( نقل شده است. جامعه شناسی غذا و تغذیه نیز یک حوزه تحقیقاتی در حوزه جامعه شناسی است که به مطالعه تأثیرات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی مرتبط با غذا و به بررسی ابعاد اجتماعی آن، از جمله تولید، توزیع، مصرف و مفهوم بندی غذا در جوامع مختلف می پردازد. با اینکه مصرف غذایی همیشه در جوامع، م هم بوده اما نحوه مصرف و تفسیر غذا در طول تاریخ و در میان فرهنگ ها و جوامع مختلف با هم تفاوت جدی داشته است.