گاهی این تصور غلط در میان عموم افراد جامعه و حتی در میان فرهیختگان وجود دارد که گفتگو روشی شناخته شده و عادی در زندگی بشر است و به آموزش دادن، هزینه کردن مادی و معنوی و تأمل در چند و چون آن نیازی ندارد. در لابه‌لای بحث‌های این کتاب خواهیم دید که گفتگو یک اصطلاح و یک روش است و نباید آن را مترادف با دیگر انواع مکالمه نظیر مناظره، مذاکره و گپ‌و‌گفت تلقی کرد.

این اثر محصول تأملات فلسفی و نگاهی چندجانبه و میان‌رشته‌ای به گفتگو از منظر موضوعاتی نظیر روانشناسی، جامعه‌شناسی، اقتصاد و اخلاق است و با رویکردی کاربردی و نگاهی میان‌فردی به اهمیت فرهنگ‌سازی از طریق نهادهایی همچون خانواده و مدرسه تأکید دارد.

در پایان، طرح درسی برای آموزش گفتگو با سرفصل‌های مشخص، متن اصلی درس و منابعی برای مطالعه بیشتر معرفی شده است.

مقدمه / ۷

کوششی در مسیر فرهنگسازی و ارتقاء دیالوگ / ۱۱

گفتگو راهی به سوی توانایی، دانایی و برنایی / ۱۷

گفتگو از منظر توسعه / ۲۱

دیالوگ یا هم زبانی / ۴۱

چرا گفتگو / ۵۵

همتایابی و اتکای مناسب به دیگران / ۶۳

موانع گفتگو در جامعه ایران / ۸۱

گفتگو: دعوت به باهم زیستن در جهان واقعی / ۹۱

گفتگو، گذر از انسان سنتی به انسان معنوی / ۱۰۵

آموزش گفتگو: طرح درسی پیشنهادی / ۱۲۱